Böyle bir şey olacağını hiç düşünmemiştim, sudan çıkmış balık gibi sokakta düşünmeye hazırlanmıştım ki saat 11’den önce oldu. Aklıma ilk gelen her zaman sığındığım Hayriye ablalar oldu. Doğruca onların yanına gittim. Ağlıyordum, kızgındım. Habersiz gidiyordum, belki evde değillerdi. Bu benim felaketim olurdu.